Τις βλέπεις αυτές τις σημαδούρες; Αυτές που είναι σα μπαλόνια πορτοκαλί και όλο τα παίρνει το ρεύμα και το κύμα και τα πάει πιο μακριά.
Τις έχει τραβήξει τώρα το κύμα ακόμα ποιο μέσα, τόσο που φαίνονται μικροσκοπικές, σχεδόν ανύπαρκτες. Παλεύουν αυτές με άγριες φουρτούνες, βροχές και καταιγίδες και όλο χάνονται στο πέλαγος. Και με τον ήλιο λάμπουνε τόσο που τις περνάς για λαμπύρισμα της θάλασσας.
Στο παρακάτω λιμανάκι υπάρχει ένας τεράστιος κυματοθραύστης. Φουρτούνα στο πέλαγος, γαλήνη στο λιμανάκι. Δε περνάει τίποτα. Ούτε καν κουνούπι! Αν ανέβεις στο κυματοθραύστη, σκιάσεις με το χέρι σου τα μάτια και κοιτάξεις πολύ προσεχτικά, κάπου θα διακρίνεις και τις θαλασσοδαρμένες σημαδούρες. Η μια έχει φύγει προς τη δύση και η άλλη στην ανατολή. Χαθήκανε οι δυο τους, χαθήκανε και στο πέλαγος και στα κύματα.
Αν τις βρεις καλέ βαρκούλα, φερτές πίσω. Να τις δέσω γερά αυτή τη φορά. Δε θα βάλω λιθαράκι να τις κρατάει. Θα μπήξω ένα σίδερο στο βυθό της θάλασσας για να μείνει πάντα εκεί. Μα να δεις που το σκοινί τους θα σπάσει και θα φύγουν πάλι…
4 σχόλια:
Γεια σου Ντούρασελ :)
Εσύ πότε με το καλό μας έρχεσαι πάλι;
άντε καλέ.. θα σε παχαίνει το μαγιώ! Να μη το βάζεις καθόλου :p
Ποιες είναι οι σημαδούρες στη ζωή μας;Μ΄έκανες να σκεφτώ! Καλό σου απόγευμα!
Όσο για το σχόλιο της Μοργκάνας, ήθελα να τη ρωτήσω σα μάγισσα πόυ είν ι, μήπως ξέρει κάνα κόλπο να φαινόμαστε συλφίδες, ενώ δεν είμαστε! ;-))
Γεια σου ρενάτα.
Οι σημαδούρες είναι τα όρια μας τα οποία για τον καθέναν μας διαφέρουν. Ανάλογα τον χαρακτήρα, τις εμπειρίες ενδεχομένως, και τις καταστάσεις. Αν πρέπει να υπάρχει ελαστικότητα στα όρια μας ή όχι, δεν έχω καταλήξει ακόμα. Το σίγουρο είναι οτι τα δικά μου όρια έχουν την ελαστικότητα σκοινιού bungee jumping!
Δημοσίευση σχολίου